De afwezige overheid en een verdwijnend rechtsgevoel
Vanaf
deze zomer is er veel te doen geweest over campings die in Zeeland
omgebouwd gaan worden tot bungalowparken. Vaste gasten die met een
stacaravan al jaren, dikwijls al decennialang een plaats huren, wordt
onverbiddelijk de huur opgezegd. De enige genoegdoening die ze krijgen,
is dat hun hebben en houwen gratis wordt weggesleept naar de poort.
Natuurlijk, mensen hebben zelf het contract getekend, elk jaar weer, en weten
dat het ook elk moment op kan houden. Maar ja, niemand verwacht dat. En
hoe langer het duurt, hoe minder je het verwacht. Daarbij gaat het niet
enkel om een stukje grond dat gehuurd wordt. Men heeft vaak
tienduizenden euro’s geïnvesteerd in caravans en opstallen, de kinderen
zijn ermee opgegroeid, en het is een deel van het leven van de mensen
geworden. Dit zomaar van mensen afnemen geeft een terecht gevoel van
schrijnende onrechtvaardigheid.
Hier gaat de overheid echt de fout in! De betrokken gemeentes (Goes en
Schouwen) verbergen zich hier achter het recht op ondernemerschap en het
bestemmingspan. “Wij kunnen hier niets aan doen, alles gaat volgens de
regels”, werd er al snel gezegd. Er wordt geen enkele actie ondernomen
om de getroffen mensen ook maar iets tegemoet te komen.
Een
betrouwbare overheid heeft er echter voor te zorgen dat het rechtsgevoel
van mensen beantwoord wordt, en dat wordt hier zwaar geschonden.
De economische omstandigheden maken het interessant om te investeren in
dure accommodaties. Deze komen niet primair ten goede aan de lokale
economie of de bewoners van Zeeland, maar aan projectontwikkelaars,
investeerders en particuliere en zakelijke beleggers. Zodra het getij
wijzigt, zal Zeeland met de brokken achterblijven: leegstand,
verloedering, werkloosheid en kapitaalvlucht.
De overheid heeft
de verplichting te zorgen voor haar burgers en hen te voorzien van een
mate van rechtszekerheid zoals zij die ook redelijkerwijs mogen
verwachten.
We zien in dit geval echter overheden die zich in de
luren laten leggen door gewiekste projectontwikkelaars met mooie
verhalen over nieuwe natuur en werkgelegenheid, kwaliteitsimpulsen en
meer van dat mooie gelul.
Het is hoog tijd dat hier paal en perk aan wordt gesteld, hoog tijd voor een Deltaplan 2.0!
